شمارش معکوس (3)

گل نازم فقط سه روز تا روز عزیز سه ساله شدنت باقی مونده . روزی که زیباترین و عزیزترین نعمت خدایی و جاودانه ترین عشق بعد از عشق به پدرت را با تمام وجودم احساس کردم ، مادرانگی هایم را برایت آغاز کردم و در عمیق ترین و سیاه ترین چشمهای دنیا دوباره زندگی را آغاز کردم . برایت و با وجودت خندیدم، برایت و با وجودت گریستم ، گریستم گاهی به دلیل شادیهایی که با وجود عزیزت آنها را درک کردم ، خندیدم به دلیل اولین گامهایی که برداشتی، گریستم برای بزرگ شدنت که گاهی با درد و سختی همراه بود و برایت همیشه زمزمه کردم که عزیزم بزرگ شدن برعکس دید عموم، گاهی اوقات خیلی سخت و طاقت فرساست مثل زمانی که دندانهایت یکی بعد از دیگری نیش میزد و تو با لثه هایت درگیر بودی، مثل زمانی که هنوز گامهایت قوت امروز را نداشت و تو برای جابجا شدنهایت بارها زمین میخوردی و دوباره با همت عالیی که در وجود سراغ دارم خیلی قوی تر از قبل بلند میشدی و گام بعدی.... اما عزیزم بالاخره به حدی از رشد زمینی رسیدی که اکنون دیگر فقط می توانم  بخندم و با تو بخندم، با خانواده ی سه نفره مان بخندم و دیگر هیچ گریستنی در کار نیست، خدایا این شادیهای عزیز را از ما نگیر.

خدا را شاکرم که مرا مادر قرار داد تا زیباترین و لطیفترین احساس دنیا را درک کنم خدا را شاکرم که عزیزترین موجودی را که آفرید  فرزندم قرار داد تا وجودش را بیشتر از همیشه ی هستی بپرستم و قدردانش باشم.